eklençкошт; хлеб; иждивение eklenjiňi zähmetiň bilen gazanmak - добывать хлеб своим трудом birini öz eklenjiňe almak - взять кого-л. на своё иждивение biriniň eklenjinde bolmak - состоять на чьём-л. иждивении ol oglunyň eklenjinde - он на иждивении у сына eklenç edijiдобытчик
Türkmen diliniň düşündirişli sözlügi
eklenç1. [söz] Eklenmek üçin gerek bolan zerur zat, serişde güzeran; ýaşamaklyk, gün geçirmeklik. [Umumy]